Anja Pieters, chauffeur ANWB Automaatje - Cordaad Welzijn

Al heel lang een automaatje

Tekst en beeld door Henk Derks

Anja Pieters (1947) is geboren in de stad Nijmegen. Via allerlei omzwervingen zoals de kweekschool in Heerlen is zij neergestreken in Budel. Zij heeft haar man leren kennen tijdens de carnaval in Hoensbroek en beiden krijgen werk in de regio. Anja krijgt werk op de lagere school in Soerendonck. Haar man is drogist en krijgt werk bij de Etos. Woonruimte is er niet. ‘Ga maar eens praten met de pastoor in Maarheeze wordt er geopperd. De pastoor heeft zo zijn adresjes’! Anja krijgt een kamer bij een gezin in een rijtjes huis, haar vriend woont bij de buren op een kamer.

In 1977 kopen zij samen een stukje grond in Budel, bouwen daar een huis en gaan trouwen. In dat huis woont Anja nog steeds. Als hun eerste dochter geboren wordt, stopt Anja met werken. Dat was in die tijd nog heel gewoon dat de vrouw stopt met werken en voor de kinderen zorgt.

Wanneer de kinderen, twee dochters, wat groter zijn, gaat Anja weer aan het werk als invalster in het onderwijs. Er komt een baan vrij in klas 1 (groep 3) op de Anna school. Dat is een kolfje naar haar hand. Anja blijft 25 jaar op de Annaschool werken. Alle klassen heeft zij daar uiteindelijk doorlopen en in 2011 gaat ze met pensioen.

‘Ja en dan zit je na je werkzame leven in een keer alleen thuis. Na het overlijden van mijn man (1996) heb ik veel gereisd. Noem maar op…Thailand, Spanje, Brazilië, Noorwegen, New Zeeland en Amerika… het liefst alleen maar wel met een gezelschap, een groepsreis. Je komt nieuwe mensen tegen en dat is naast het ontdekken van de andere landen en culturen heel boeiend’ vertelt zij. ‘In Amerika ben ik al meerdere keren geweest. Eén van mijn dochters woont daar en onze andere dochter, ook met man en kinderen, woont in Sassenheim’.

Anja zit na haar pensioen thuis. Ze wil iets doen met haar tijd. Ze wil van betekenis zijn voor anderen. Anja komt in contact met Carrie van Hoef (Cordaad Welzijn). Dat is inmiddels 13 jaar geleden.

Anja gaat een snuffelstage doen bij het bejaardenhuis. Die verzorgende kant en bezigheidstherapie is minder haar ding. Ze wordt gevraagd om een mevrouw naar het ziekenhuis te rijden en te begeleiden. Anja rijdt graag auto… dus na die ene rit worden het er meer. ANWB Automaatje was nog niet uitgevonden en Anja doet het al!

Ze gaat regelmatig met jongeren en ouderen op pad. Van Maastricht tot Leiden en Roermond tot Weert. Alle routes zoekt zij vooraf uit en probeert het uit haar hoofd te leren. Anja bouwt met menig passagier een relatie op. ‘Je merkt wel of mensen een praatje willen maken’, zegt Anja.

Een mevrouw moet van het ziekenhuis in Maastricht, naar Roermond en Leiden. ‘Ik ging op vraag van haar mee naar de wachtkamer en op het laatst wilde ze dat ik mee naar binnen ging om mee te luisteren naar de specialist.

Een andere mevrouw moet naar het UWV. Anja helpt haar in de auto met het bedenken van de goede vragen. Wanneer ze terugrijden bespreken ze de ervaring.

Een heel bijzondere relatie heeft ze met een jongen met beperkingen die Anja al acht jaar lang één keer in de 14 dagen van Budel naar Weert brengt (en omgekeerd). Zijn ouders zijn gescheiden en om de 14 dagen wisselt deze jongen tussen vader en moeder. Als zijn oma overlijdt, vraagt zijn moeder of Anja hem wil ophalen om hem mee te nemen naar de begrafenis. Na de begrafenis vliegt hij Anja in de armen en barst in huilen uit. ‘Hij komt nu in de pubertijd’, vertelt Anja . De jongen: ‘Anja als jij dood gaat, moeten jouw kinderen dat wel tegen mij zeggen’.

Een tip van Anja: ‘Als je tijd hebt en het fijn vindt om mensen die je niet kent te ontmoeten, een praatje te maken en vooral te luisteren dan is ANWB Automaatje ook iets voor jou. Je bouwt een relatie op met mensen. Je doet iets goeds voor anderen maar je geniet er zelf ook van’.

Naast haar vrijwilligerswerk als automaatje werkt ze voor de voedselbank en is Anja bestuurslid van de heemkundekring. Een bezig bijtje met een tomeloze energie. ‘Nee hoor’, zegt Anja. ‘Soms is mijn energie op. Ik luister naar mijn lichaam dat heb ik bij yoga geleerd. Dan doe ik even een week helemaal niets. Daarna kan ik er weer tegenaan’.